fbpx

Vaak hoor of lees je de termen speuren en mantrailen door mekaar, maar er bestaat wel degelijk een verschil tussen beiden. Binnen het speuren zijn er veel verschillende disciplines waarvan mantrailen er eentje is.

Speuren kan als tracken of trailen

Speuren kan in twee grote categorieën ingedeeld worden:

  • Tracking: bij deze methode houdt de hond zijn neus dicht bij de grond en volgt hij een specifiek spoor. Tracking draait om het nauwgezet volgen van het spoor zelf, de sporenloper zit niet altijd aan het einde van het spoor. De hond volgt het uitgezette voetspoor precies en kan onderweg voorwerpen tegenkomen die hij aanwijst.
  • Trailing: bij trailing draait het om een ‘vermist’ persoon zo snel en effectief mogelijk te vinden, zonder dat de hond het exacte spoor van deze persoon volgt. De vermiste zit dus ook altijd aan het einde van het spoor. De hond krijgt meer vrijheid in zijn zoekgedrag en mag kiezen of hij het spoor volgt door zijn neus op de grond te houden of liever in lucht. De menselijke geur verspreidt zich onder andere door de wind. Dit bepaalt onder andere het spoor dat de hond volgt. De hond mag dus gebruik maken van grondgeuren, luchtgeuren en verwaaide geuren. Binnen trailing bestaan verschillende vormen:
    – Mantrailen: mantrailen is een vorm van trailen waarbij de hond, zoals hierboven beschreven, de vermiste zo snel mogelijk moet weten op te sporen. De zoekgebieden variëren sterk en gaan van bossen tot woonwijken en zelfs stadscentra. Binnen het mantrailen zijn er ook verschillende stromingen ieder met zijn eigen examens.
    Het mantrailen kan op verschillende manieren aangeleerd worden. Maar bij iedere manier komt het erop neet dat de vermiste een kort spoor trekt en de hond aan het einde van dit spoor opwacht met een lekkere beloning. Eens de hond de basisbeginselen doorheeft, worden de sporen lastiger gemaakt: vergroten van de afstand, invoegen van kruispunten, ouderdom van de sporen, meer afleidingen,…
    Clean boot hunting: dit is een andere vorm van trailen die ontstaan is als alternatief voor de jacht op levende dieren. Alleen zoekt de hond naar een vermist persoon in plaats van naar een dier.

Andere vormen van speuren

Naast de bovenvermelde vormen bestaan er nog vele andere varianten van speurwerk. Denk hierbij maar aan een combinatie van tracking en trailing, zweetwerk of reddingswerk.

Welke vorm van speuren moet je nu dan kiezen?

Door de vele opties die mogelijk zijn in de speurwereld is het niet altijd evident om te weten wat je het beste kan kiezen. Hou bij het maken van je keuze rekening met wat je eigen doelen zijn en wat je van het speurwerk verwacht. Maar daarnaast hou je ook rekening met de behoeftes en beperkingen van je hond. Wil je graag weten of iedere hond geschikt is om te speuren? Lees dan dit artikel.

Mantrailen bij BK9

Bij BK9 kan je met je hond terecht om te mantrailen. Je gaat dus samen met je hond op zoek naar een vermiste persoon en de hond mag zelf kiezen op welke manier hij dit doet. Jullie worden aangeleerd om dit zo snel en effectief mogelijk uit te voeren.

Ik kies niet voor een specifieke stroming binnen het mantrailen maar pas de technieken aan op maat van de hond. Ik streef er hierbij altijd naar om zowel jou als je hond uit te dagen en jullie grenzen te verleggen. Voor je hond betekent dit de te volgen sporen steeds lastiger te maken, voor jou betekent dit je hond lezen en hem de juiste ondersteuning bieden.

Wil jij graag een keertje komen mantrailen met je hond? 

Het ontstaan van het trailen

Het ontstaan van het trailen brengt ons terug naar de 17de eeuw toen Zwitserse monniken hun eigen hondenras ontwikkelden nu gekend als de Sint-Bernardshonden. Vermoedelijk trainden de monniken hun honden om het met sneeuw bedekte pad naar het klooster terug te vinden zodat ze niet verdwaalden. Daarnaast stuurden de monniken hun honden ook uit om mensen te vinden die verdwaald waren in de sneeuw en deze mensen naar het klooster te leiden. In de 18de eeuw werd het concept van trailen gebruikt om ontsnapte criminelen en zelfs slaven op te sporen.

Na de Tweede Wereldoorlog verspreidde het idee van een puinzoekhond zich vanuit Engeland en werd nagedacht over hoe deze honden op de juiste manier getraind moesten worden. Langzaam maar zeker realiseerde het publiek de rol van deze honden om vermiste mensen op te sporen bij catastrofes zoals aardbevingen en andere natuurrampen in de jaren ‘70 en ’80.  Dit vergrootte het vertrouwen in de honden aanzienlijk maar toch werd er niet volledig in hun capaciteiten geloofd.